roeland langendoen•galerie•chantals
“Alleen papier
heeft een onkreuk-
baar verleden”
Roeland Langendoen - een barokke minimalist.
In schilderijen werken kunstenaars primair met vorm en kleur. Als kijker heb je de indruk dat in het algemeen de kleur zich aanpast aan de vorm. Nu bestaan algemene wetten in de kunst eigenlijk niet maar ruwweg zou je kunnen stellen dat bij expressieve vormen meestal felle en contrasterende kleuren worden gebruikt en dat bij abstract werk vaak zachtere en harmonieuze tinten worden toegepast. Gevoel als exuberante tegenhanger van ingetogen koelte.
Langendoen is een kunstenaar die voorspelbaarheid verafschuwt en lak heeft aan taboes. Ieder volgende tekening of schilderij is voor hem een nieuw avontuur waarin hij een beeldend probleem tracht op te lossen..
Ook in zijn recente tekeningen is er sprake van een dergelijke dubbele benaderwijze. Vrijwel altijd dient als - meestal nauwelijks meer zichtbare - basis een mathematische vlakverdeling. Soms als strak geometrisch grid, andere keren als verschuivende rekenkundige reeks. Deze sobere, minimale structuur gaat Langendoen vervolgens te lijf met een barok instrumentarium. Soms gebruikt hij potloden voorzien van stiften die zijn samengesteld uit een amalgaam van veelkleurig grafiet. Andere keren valt hij het grid aan door het te overwoekeren met een grillig patroon van divers getinte lijnen door als het ware ‘automatisch’ te tekenen. Ook is hij in staat om - werkend met een aantal stiften tegelijk? - het onder een nerveus maar hecht lijnenspel te bedelven. Een enkele keer wordt hierin een nieuw, figuratiever patroon opengelaten.
Roeland Langendoen weet tot steeds verrassende combinaties te komen van een koele, minimalistische opzet en een barokke invulling die gekenmerkt wordt door veelkleurigheid en een expressief handschrift. Enerzijds is er zijn behoefte aan ordening en overzicht, anderzijds is er zijn fascinatie met het licht en de natuur die uit zijn werk naar voren komt.
Gerrit Jan de Rook.
*Roeland Langendoen*
Tekeningen“Alleen papier
heeft een onkreuk-
baar verleden”
Roeland Langendoen - een barokke minimalist.
In schilderijen werken kunstenaars primair met vorm en kleur. Als kijker heb je de indruk dat in het algemeen de kleur zich aanpast aan de vorm. Nu bestaan algemene wetten in de kunst eigenlijk niet maar ruwweg zou je kunnen stellen dat bij expressieve vormen meestal felle en contrasterende kleuren worden gebruikt en dat bij abstract werk vaak zachtere en harmonieuze tinten worden toegepast. Gevoel als exuberante tegenhanger van ingetogen koelte.
Roeland Langendoen is bij uitstek het voorbeeld van een kunstenaar die al dit soort pogingen tot generalisaties met groot genoegen ondergraaft. Voor hem biedt elk werk de mogelijkheid om zaken die in de ogen van velen onverenigbaar zijn, toch op een ingenieuze wijze te laten samensmelten.
Langendoen is een kunstenaar die voorspelbaarheid verafschuwt en lak heeft aan taboes. Ieder volgende tekening of schilderij is voor hem een nieuw avontuur waarin hij een beeldend probleem tracht op te lossen..
Al in zijn vroege werk uit het midden van de jaren negentig,blijkt zijn ongewone wijze van het omgaan met verf en kleur. Hij boetseert als het ware met verf. Hij maakt optimaal gebuik van de pasteuze kwaliteiten ervan waardoor het gewoonlijk platte vlak reliëf krijgt. Het is een balanceren op het snijvlak tussen twee- en drie-dimensionaliteit. Een decennium later buit hij dit gegeven optimaal uit door in zijn schilderijen vertikale, opstaande en veelkleurige verfbanen af te wisselen met lager liggende monochrome banen waardoor het schilderij er anders uit gaat zien als men er langs loopt. Langendoen paart in deze werken een strenge compositie aan een grillig verf- en kleurgebruik waardoor ze minder afstandelijk maar juist ‘voel-’ en ‘aaibaar’ worden.
Ook in zijn recente tekeningen is er sprake van een dergelijke dubbele benaderwijze. Vrijwel altijd dient als - meestal nauwelijks meer zichtbare - basis een mathematische vlakverdeling. Soms als strak geometrisch grid, andere keren als verschuivende rekenkundige reeks. Deze sobere, minimale structuur gaat Langendoen vervolgens te lijf met een barok instrumentarium. Soms gebruikt hij potloden voorzien van stiften die zijn samengesteld uit een amalgaam van veelkleurig grafiet. Andere keren valt hij het grid aan door het te overwoekeren met een grillig patroon van divers getinte lijnen door als het ware ‘automatisch’ te tekenen. Ook is hij in staat om - werkend met een aantal stiften tegelijk? - het onder een nerveus maar hecht lijnenspel te bedelven. Een enkele keer wordt hierin een nieuw, figuratiever patroon opengelaten.
Langendoens kleurgebruik kent hierbij geen taboes. Soms kiest hij felle, primaire kleuren, ander keren zachte pastels. Hij houdt ervan kleuren rechtsteeks uit de tube op het doek te mengen waardoor de oorspronkelijke kleur deels behouden blijft. Bijzondere voorkeuren heeft hij voor geel en natuurlijk zilver, waarmee hij tijdens zijn academietijd veel experimenteerde en dat ook later in zijn werk af en toe opduikt.
Roeland Langendoen weet tot steeds verrassende combinaties te komen van een koele, minimalistische opzet en een barokke invulling die gekenmerkt wordt door veelkleurigheid en een expressief handschrift. Enerzijds is er zijn behoefte aan ordening en overzicht, anderzijds is er zijn fascinatie met het licht en de natuur die uit zijn werk naar voren komt.
Gerrit Jan de Rook.