••
An ordinary man,
An extraordinary journey,
FOR LOVE.....
Vijf december is de dag dat niet alleen kunstenaars creatief zijn, maar half Nederland. Ook op de Zuidwal vierden we Sinterklaas. Een heel gezellig avondje.
Bij het lootjes trekken, had ik Richard getrokken. Richard heeft een glimmend groene BMW en is op zoek naar een leuke vrouw. Wat hebben deze dingen met elkaar gemeen zul je denken. Nu als volgt: Richard wil niet dat bekend wordt dat hij zo’n mooie auto heeft. Hij is namelijk bang dat het de verkeerde vrouwen aantrekt. In sommige kringen een niet heel onlogische gedachte. Echter Richard kennende hoeft hij daar niet bang voor te zijn. Zijn persoonlijkheid maakt dat de vrouwen die op de BMW afkomen vanzelf wel afvallen. Tegen zoveel rijkdom kunnen ze niet op.
Om hem toch een hart onder de riem te steken in zijn zoektocht en om hem een beetje te pesten, besloot ik een autootje te maken dat meer bij zijn persoonlijkheid zou passen. Van schuursponsjes in de kleuren rood, roze, blauw en geel knutselde ik een autootje in elkaar. Als wielen nam ik van die goudgekleurde ronde metalen schuursponsjes. En voorop stond: Rich’s LOVE-car. Dit natuurlijk begeleidt door een gedicht waarin Sint en Piet het een en ander uitlegde. Al met al een fraai resultaat en een geslaagde suprise.
Het was al weer een half jaar geleden dat ik in mijn atelier stond. De verbouwing van het huis, de verschillende bijbaantjes, het project van Inge Janse, Chantals en het Bureau voor Hedendaags Avontuur slokten zoveel tijd op dat ik aan niks anders toe kwam. Echter eenmaal in mijn atelier had ik de smaak toch weer snel te pakken. En het maken van het autootje was zo leuk en het resultaat zo geslaagd dat ik het niet kon laten verder te denken. De volgende dag werd ik als een magneet naar de spulletjeswinkel gedreven waar ze de gekleurde schuursponsjes verkochten. Na wat afdingen had ik voor € 30,- genoeg sponsjes gekocht voor nog eens tien LOVE-cars.
Was de eerste voor Richard, de andere tien zijn voor mij. Want ook ik wil straks mijn LOVE-car ergens kunnen neerzetten. Een eerste vereiste daarbij is natuurlijk dat ik een juist beeld heb en geef van mijn eigen persoonlijkheid. Zo gezien worden de autootjes een metafoor voor een zoektocht die in eerste instantie in mijn innerlijk begint, maar uiteindelijk moet leiden tot een parkeerplaats bij de juiste vrouw.
De paradox van het zachte maar toch ruwe materiaal geeft een goed beeld van mijn persoonlijkheid. De verschillende kleuren reflecteren mijn innerlijke speelsheid en levendigheid. En de enigszins stijve vorm komt overeen met mijn onhandigheid die soms opspeelt in het persoonlijke contact met mensen. De gouden wielen tot slot symboliseren mijn vermogen om de juiste weg te kiezen. Kortom, een autootje om van te houden en dat autootje dat ben ik!! Mooi hé.
Alhoewel; auto’s, vrouwen en kunst, klinkt als een dodelijke combinatie.
Dat schreef ik op 10 februari 2007. Niet wetend wat er allemaal nog zou volgen. Eind maart leerde ik Julia kennen.......
www.modernshrines.com
*Ramon Ottenhof*
schilderijen en modern shrinesAn ordinary man,
An extraordinary journey,
FOR LOVE.....
Vijf december is de dag dat niet alleen kunstenaars creatief zijn, maar half Nederland. Ook op de Zuidwal vierden we Sinterklaas. Een heel gezellig avondje.
Bij het lootjes trekken, had ik Richard getrokken. Richard heeft een glimmend groene BMW en is op zoek naar een leuke vrouw. Wat hebben deze dingen met elkaar gemeen zul je denken. Nu als volgt: Richard wil niet dat bekend wordt dat hij zo’n mooie auto heeft. Hij is namelijk bang dat het de verkeerde vrouwen aantrekt. In sommige kringen een niet heel onlogische gedachte. Echter Richard kennende hoeft hij daar niet bang voor te zijn. Zijn persoonlijkheid maakt dat de vrouwen die op de BMW afkomen vanzelf wel afvallen. Tegen zoveel rijkdom kunnen ze niet op.
Om hem toch een hart onder de riem te steken in zijn zoektocht en om hem een beetje te pesten, besloot ik een autootje te maken dat meer bij zijn persoonlijkheid zou passen. Van schuursponsjes in de kleuren rood, roze, blauw en geel knutselde ik een autootje in elkaar. Als wielen nam ik van die goudgekleurde ronde metalen schuursponsjes. En voorop stond: Rich’s LOVE-car. Dit natuurlijk begeleidt door een gedicht waarin Sint en Piet het een en ander uitlegde. Al met al een fraai resultaat en een geslaagde suprise.
Het was al weer een half jaar geleden dat ik in mijn atelier stond. De verbouwing van het huis, de verschillende bijbaantjes, het project van Inge Janse, Chantals en het Bureau voor Hedendaags Avontuur slokten zoveel tijd op dat ik aan niks anders toe kwam. Echter eenmaal in mijn atelier had ik de smaak toch weer snel te pakken. En het maken van het autootje was zo leuk en het resultaat zo geslaagd dat ik het niet kon laten verder te denken. De volgende dag werd ik als een magneet naar de spulletjeswinkel gedreven waar ze de gekleurde schuursponsjes verkochten. Na wat afdingen had ik voor € 30,- genoeg sponsjes gekocht voor nog eens tien LOVE-cars.
Was de eerste voor Richard, de andere tien zijn voor mij. Want ook ik wil straks mijn LOVE-car ergens kunnen neerzetten. Een eerste vereiste daarbij is natuurlijk dat ik een juist beeld heb en geef van mijn eigen persoonlijkheid. Zo gezien worden de autootjes een metafoor voor een zoektocht die in eerste instantie in mijn innerlijk begint, maar uiteindelijk moet leiden tot een parkeerplaats bij de juiste vrouw.
De paradox van het zachte maar toch ruwe materiaal geeft een goed beeld van mijn persoonlijkheid. De verschillende kleuren reflecteren mijn innerlijke speelsheid en levendigheid. En de enigszins stijve vorm komt overeen met mijn onhandigheid die soms opspeelt in het persoonlijke contact met mensen. De gouden wielen tot slot symboliseren mijn vermogen om de juiste weg te kiezen. Kortom, een autootje om van te houden en dat autootje dat ben ik!! Mooi hé.
Alhoewel; auto’s, vrouwen en kunst, klinkt als een dodelijke combinatie.
Dat schreef ik op 10 februari 2007. Niet wetend wat er allemaal nog zou volgen. Eind maart leerde ik Julia kennen.......
www.modernshrines.com